Training techniques in everyday life

Training techniques in everyday life
Every trainer/carer who has children might use the same techniques for animals for their kids.
I have two very sweet children and the use of training techniques with your kids works just as well.
It's the same techniques. Not that you give your kids the same reward, but that you reward them. As a parent, you know what your child needs- you can use that as a reward. Also with children it is all about trust, exactly the same as with animals!

To feel what the needs are and anticipate on them. If it gets a little more difficult, you can make it a little easier for your child to get something done so that the threshold is a little less high. You're not going to present the end goal to your animal or child right away -you're doing it all in steps. Your 4-year-old child doesn't learn mathematics immediately, but you start slowly with some sums. You also do this by teaching behaviour to animals.
If you want to train blood taking from animals, you do so with small steps. With your child you do that step by step, you slowly prepare your child by explaining to them what is going to happen and eventually you reward them with something fun. It's a little more difficult with animals because they can't talk, but the technique is the same.
Now that it has been scientifically proven that animals also have emotions, you have to anticipate on them and will get more done if you use it in a positive way. You're going to abuse it, and  of course you don't want to,  but sometimes you subconsciously do things that later turn out to be counterproductive. That is easier to explain to children, here you can just say that you were wrong.  That's okay, that's how you teach your child: making mistakes is not a bad thing and that you as a parent/caregiver also make mistakes.
It doesn't matter to make mistakes if you dare to admit it yourself. For your animal too it's okay to make mistakes as long as you learn from it! After that, you'll make it clear what's good. Being consequent is important but sometimes a giving way a little and being flexible with the situations out there is also very important. There's a situation when it's a little less pleasant to do and you know that an animal or your child finds something very exciting, don't ask the extreme but find the acceptable way in it. In doing so you prevent an animal or child from being traumatized and the animal and or child might just keep doing it next time in another situation.

As a novel trainer and parent you make mistakes and often you don't get it right because of what you do wrong and you miss all kind of little things. You're working in a black and white manner. Over the years you will notice that you make mistakes and you will learn from them. This way you grow in the learning process and you continue to develop yourself as a carer/parent.
As a parent of my kids and as a trainer of animals, I also see differences: in children it is a bit easier because you can explain things (of course only if they can talk) and this makes teaching easier. With animals it is different, this is the same as with children who cannot talk and or can react like babies.  In the past I had a rather hard time with my kids during their time as babies (that's how I describe it). It was also a learning process for me. In the beginning I didn't realize I could use training techniques, but when I realized I could use them properly it got easier. If you want an animal to unlearn something you'll eventually get to the  extinction burst. This is when the undesired behavior worse. If you react to this, the behavior will not extinguish, but if you continue with your training technique, the behavior will eventually really disappear. What is important is that you are sure that there is really nothing medical going on. One of my kids was crying every night, because of this technique she ended up sleeping well. Again you had to find out if there was really nothing going on. Because of this technique, my child finally had a good night's sleep (and dad too).

Coach for  Animals mainly gives hand-on coaching and gives advice, which you as a caretaker but also as a zoo really need to do better concerning the care of your animals and thereby improve the animal welfare even more.

Have you become curious? Feel free to ask for more information.
You are not a carer, but are interested in the techniques we use we would like to hear from you!

Trainingstechnieken in het dagelijkse leven
Iedere trainer/verzorger die kinderen heeft, gebruikt misschien wel dezelfde technieken als dieren voor hun kids.
Ik heb twee heel lieve kinderen en het gebruik van trainingstechnieken bij je kids werkt net zo goed.
Het zijn dezelfde technieken. Niet dat je je kids dezelfde beloning geeft, maar wel dat je ze beloont. Je weet als ouder wat je kinds behoeftes, dat kun je gebruiken als beloning. Ook bij kinderen gaat het om vertrouwen, exact het zelfde als bij dieren!

Het aanvoelen wat de behoeftes zijn en daarop anticiperen. Als het wat moeilijker wordt, kun je het wat makkelijker maken voor je kind om iets voor elkaar te krijgen zodat de drempel iets minder hoog is. Je gaat niet gelijk het einddoel presenteren bij je dier of kind, dat doe je allemaal in stapjes. Je kind van 4 leer je niet gelijk worteltrekken, maar begin je langzaam met wat sommetjes. Dit doe je ook met het aanleren van gedragingen bij dieren. 
als je bloedafname wil trainen bij dieren doe je dat met kleine stapjes. Met je kind doe je dat ook stap voor stap, je bereidt je kind langzaam voor door ze uit te leggen wat er gaat gebeuren en uiteindelijk beloon je ze met iets leuks. Bij dieren gaat het wat moeilijker omdat ze niet kunnen praten, maar de techniek is hetzelfde.
Nu het wetenschappelijk is bewezen dat dieren ook emoties hebben, moet je daar op anticiperen en kun je meer voor elkaar krijgen als je dat op een positieve manier gebruikt. Als je het gaat misbruiken, en dat wil je natuurlijk niet, maar soms doe je onbewust dingen waarvan later blijkt dat het averechts werkt. Dat is bij kinderen makkelijker uit te leggen, hier kun je gewoon zeggen dat je fout zat, dat geeft niet, zo leer je je kind ook dat fouten maken niet erg is en dat ook jij als ouder/ verzorger ook fouten maakt.
Het geeft niet om fouten te maken als je het zelf maar durft toe te geven. Ook naar je dier is het niet erg om fouten te maken als je er maar van leert! Als je het daarna maar duidelijk maakt wat wel goed is. Consequent zijn is belangrijk maar soms is een beetje meegaan en flexibel zijn met de situaties die er zijn ook erg belangrijk. Als er een situatie is waar het wat minder prettig is om te doen en je weet dat een dier of je kind iets heel spannend vind,. vraag niet het uiterste maar zoek de acceptabele weg daarin. Zo voorkom je dat een dier of kind er een trauma krijgt en heb je dat het dier en of kind het de volgende keer misschien in een andere situatie het gewoon blijft doen.

Als beginnend trainer en ouder maak je fouten en heb je vaak niet gelijk door wat je fout doet en zie je die kleine dingen niet. Je bent heel zwart-wit aan het werk. In de loop der jaren merk je dat je fouten maakt en daar leer je van. Zo groei je in het leerproces en blijf je jezelf als verzorger/ ouder ontwikkelen.
Ik zie als ouder van mijn kids en als trainer van dieren ook verschillen: bij kinderen is het iets makkelijker omdat je dingen kunt uitleggen (natuurlijk als ze kunnen praten) en hierdoor gaat het aanleren makkelijker. Met dieren is dat anders, dit is hetzelfde als met kinderen die niet kunnen praten en of kunnen reageren zoals baby’s.  In het verleden heb ik met mijn kids een best pittige tijd gehad tijdens de babytijd (zo beschrijf ik het maar even). Het was ook een leerproces voor mij. IN het begin had ik niet door dat ik de trainingstechnieken kon gebruiken. maar toen ik door had dat ik die goed kon gebruiken werd het makkelijker. Als je een dier iets wil afleren kom je op den duur bij de extinction burst. Dit is dat het gedrag wat je niet wil hebben eerst erger wordt. Als je hier op reageert zal het gedrag niet uitdoven maar als je doorzet met je trainingstechniek zal het gedrag uiteindelijk echt uitdoven. Belangrijk daarbij is wel dat je zeker weet dat er echt niets medisch aan de hand is. Eén van mijn kids was elke nacht aan het huilen, door deze techniek sliep ze uiteindelijk goed door. Nogmaals je moest er wel eerst achter komen of er echt niets aan de hand was. Door deze techniek had mijn kind uiteindelijk een goede nachtrust (en papa ook).

Coach for Animals geeft vooral praktijk-coaching en geeft advies, waar je als verzorger maar ook als dierentuin echt wat aan hebt om de verzorging van je dieren nog beter uit te voeren en hierdoor het dierenwelzijn nog meer te verbeteren . 

Ben je nieuwsgierig geworden? Vraag gerust naar meer informatie.
ben je geen verzorger maar wel interesse in de technieken die wij gebruiken wij horen graag van u!