|
Bond with your animal Who doesn't say, "I have a connection to my animal?" What is a bond, and is it mutual? Is the animal coming to you because it gets something from you? After all, you end up feed them every day. The food is of course a basic need. That bond can be "partly" an interpretation of what we people think. First of all, we never know what an animal thinks. Ofcourse we can see if an animal reacts in a certain way and you can do a lot with that, but really know what an animal feels we don't always know, it remains an interpretation. However, as a carer you can feel a connection with the animal, you can also see if an animal likes something. If you pet an animal and the animal is going to dodge, you know that he/she doesn't like it. But if you don't realize that an animal doesn't like something, you will cross the animal's border and frustration and or even worse aggression can occur in the animal. That's why it's important that first of all you get to know the animal well, perhaps more importantly that the animal gets to know you. If you pet the animal and you stop for a moment and the animal just approaches your hand, you can assume that the animal likes it. Try this out, just to check if the animal likes it. Body language is very important to see what the condition of the animal is. You can then anticipate on this. Understand your animal understands and know what it doesn't like and more important: what it likes. Anticipate on the right moment so that the animal knows that you support it and therefore also react because you understand the animal. You show empathy, know that you understand him or her and that you feel empathy. Your animal comes to you to get support and you're a safe haven for the animal. As I just described "know your animal," know what the animal's need is. Have by the animal make its choice and go along with it. Do not be the macho and demand that the animal does what you want. Ofcourse at times, the animal will have to do something because of safety issues. To do this, you have to make this so positive that the animal will always do this! So, reward the animal extra well with what's totally awesome for the animal. This makes you successful in doing things with your animal, and the animal likes doing it for you. That's how you create a bond. Coach for Animals mainly gives practical coaching, which you as a carer really benefit from, performing the care of your animals even better and with which you may improve animal welfare and make the bond between caregiver and anima stronger. Have you become curious? Feel free to ask for more information. It is also good for us as zookeepers that you understand your animals well and this creates a bond between both sides.  Band met je dier
Wie zegt het niet: ‘Ik heb een band met mijn dier?’ Wat is een band, en is het wederzijds? komt het dier naar je omdat hij wat van jou krijgt? Je voert ze uiteindelijk elke dag. Het eten is natuurlijk een basisbehoefte. Die band kan „deels” ook een interpretatie zijn wat wij mensen denken. Allereerst weten we nooit wat een dier denkt. Natuurlijk kunnen we zien of er een dier op een bepaalde manier reageert en daarop kun je veel uithalen, maar echt weten wat een dier voelt zullen we niet altijd weten, het blijft een interpretatie. Wel kan je als verzorger een band voelen met het dier, ook kun je zien of een dier iets fijn vindt. Als je een dier aait en het dier gaat het ontwijken weet je dat hij/zij het niet fijn vindt. Maar als je niet in de gaten hebt dat een dier iets niet fijn vindt, zal je over de grens gaan van het dier en kan er frustratie en of nog erger agressie ontstaan bij het dier. Daarom is het belangrijk dat jij het dier eerst goed leert kennen, misschien nog wel belangrijker is dat het Dier jou leerde kennen. Als je het dier aait en je stopt even en het dier komt juist naar je hand, kun je er wel vanuit gaan dat het dier het fijn vindt. Probeer dit eens uit, gewoon om te checken of het dier het leuk vindt. Lichaamstaal is erg belangrijk om te zien hoe de toestand bij het dier is. hierop kun je dan anticiperen. Je dier begrijpen en weten wat hij niet fijn en vooral wel fijn vindt. Op het juiste moment anticiperen zodat het dier weet dat je hem steunt en hierdoor ook reageert omdat je het dier begrijpt. Je toont empathie, weet dat je hem of haar begrijpt en je empathie voelt. Je dier komt naar je toe om steun te krijgen en jij bent dan de veilige plek voor het dier. Zoals ik net beschreef “je dier kennen”, weten wat de behoefte is van het dier. De keuze laten maken door het dier en daarin meegaan. Niet de macho uithangen zo van het dier moet doen wat ik wil. Natuurlijk op sommige momenten zal het dier wel iets moeten doen in verband met veiligheid. Daarvoor moet je dit zo positief maken dat het dier dit altijd zou doen! Dus het dier extra goed belonen met wat helemaal te gek is voor het dier. Hierdoor krijg je dingen met je dier voor elkaar, en het dier vind het leuk om het voor je te doen. Daardoor creëer je een band. Coach for Animals geeft vooral praktijk-coaching, waar je als verzorger echt wat aan hebt om de verzorging van je dieren nog beter uit te voeren en waarmee je het dierenwelzijn en de band tussen verzorger en dier kan verbeteren. Ben je nieuwsgierig geworden? Vraag gerust naar meer informatie. Ook voor ons als dierverzorgers is het goed dat je je dieren goed begrijpt en dit schept een band van twee kanten.
0 Reacties
Facts: As a caretaker of animals you know your animals very well indeed. Feeling plays a key part therein, but the best thing is to put this knowledge in practice. Some time ago I attended a workshop where my eyes were opened. We, human beings, often take things for granted, but how do you know if this is so? Interpreting behaviour can lead to an incorrect idea if you do not have facts concerning behaviour. While teaching behaviour or actions, it may be interpreted in the wrong way and may affect the training. Inexperienced caretakers sometimes tell me that the animal is unwilling to do something and they blame the animal. But I often consider the inexperience of the caretaker ass the cause. I rather look at the reason why something did not work, so one can learn from it and implement it during the training session. In this way it is also made clear to the animal. It is all about facts if one wants to change the situation. If you do not succeed during a training session, try to finish it in a positive manner and take a break. During that break you can think things over, see what actually happened so that you can remove the factors that had a negative effect on the training. Do not automatically accept your first impression, but think about that which actually happened during all the situations. Remember my first blog on the unconscious: many factors affect an animal. Coach for Animals gives mainly hands-on training which offers you as a caretaker the means to give even better care to animals and improve animal welfare at the same time. Curious? Do not hesitate to ask for more information. Facts do not lie, in fact you can learn from them.  Feiten:
Als verzorger van dieren ken je je dieren door en door. Het gevoel speelt daar een grote rol in, maar het mooiste is om die kennis feitelijk te maken. Een tijd geleden was ik op een workshop, daar zijn mijn ogen geopend. Wij mensen nemen vaak dingen klakkeloos aan maar hoe weet je dat dat wel zo is? Is wat je denkt te weten wel waar? Het interpreteren van gedrag kan een verkeerd beeld geven als je geen feiten hebt over het gedrag. Bij het aanleren van gedrag of handeling kan het verkeerd worden geïnterpreteerd en dit kan ook invloed hebben op de training. Bij onervaren verzorgers hoor ik soms, dat het dier niet wil en dan geven ze het dier de schuld. Ik zie het vaak als onervarenheid van de verzorger. Ik kijk liever waarom het niet ging waardoor je daar van kunt leren en het tijdens de training kunt implementeren. Hierdoor wordt het ook duidelijk voor het dier. De feiten daar gaat het om. Zo kun je de situatie veranderen. Kom je er tijdens een trainingssessie niet uit, probeer de sessie positief af te sluiten en neem even een pauze. In zo’n pauze kun je even alles op een rijtje zetten en kijken naar wat er feitelijk gebeurd is zodat je daarna de factoren kunt wegnemen die een negatieve invloed hebben op de training. Neem niet alles aan wat je denkt voor juist aan, maar denk na wat er feitelijk gebeurt in alle situaties. Denk ook aan mijn eerste blog over je onbewuste, er zijn zoveel factoren die invloed kunnen hebben op een dier. Coach for Animals geeft vooral praktijk-coaching, waar je als verzorger echt wat aan hebt om de verzorging van je dieren nog beter uit te voeren en waarmee je het dierenwelzijn kan verbeteren. Ben je nieuwsgierig geworden? Vraag gerust naar meer informatie. De feiten liegen niet hier kun je van leren. What I often hear is the training is enrichment for the animals. But is that really so? What is enrichment? And is training true enrichment? I always try to look critically to see if things are really the way they seem. Looking in the dictionary you will find under enrichment: to make rich; to improve; to enlarge one’s knowledge. I often hear caretakers say that they have enriched the accommodation. But is that truly enrichment? To me enrichment becomes enrichment if the animal sees it as an enrichment. Does the animal like playing with it or does it just take a look and then goes on doing what he was doing. Maybe the thing he was doing was already an enrichment? The same is true for training: is training really enrichment? If the animal likes the training it is enrichment because the animal is challenged at a mental level. Years ago I trained one of the Steller sealions for a performance where he had to put a flipper on a fountain in order to splash water at the audience. The animal liked it so much that apart from the training sessions he kept playing on the fountain and after a while even drenched people. This again led to a reaction of the public who liked this whereupon the sealion reacted. In that way training is a way to offer enrichment to the animal plus the fact that the reactions of the public formed a positive enforcement. To state that this training is an enrichment is going a bit far, but it has become a part of the enrichment by showing the animal that playing with the fountain is fun. However, training can be an enrichment depending on what you do. If you see that an animal likes the training and feels good about it, it can be an enrichment. Coach for Animals gives mainly hands-on training which offers you as a caretaker the means to give even better care to animals and improve animal welfare at the same time. Curious? Do not hesitate to ask for more information. Just as is the case for us, as animal caretakers, it is a good thing that animals are offered enrichment and there are several ways to do so.   Wat ik vaak hoor is dat training is verrijking voor de dieren.
Maar is dat wel zo? Wat is verrijking? En is training wel verrijking? Ik probeer altijd alles kritische te bekijken of dingen wel zo is wat het is. Als je in het van Dale woordenboek zoekt, staat er bij verrijking: rijk(er) maken; zich verrijken; zijn kennis verrijken. Dierverzorgers hoor ik vaak zeggen dat ze verrijking in het verblijf hebben gedaan, maar is dat verrijking? Mijn mening is dat verrijking pas verrijking is als het dier het als verrijking ziet. Vindt het dier het leuk om ermee te spelen of kijkt het dier er even naar en doet daarna zijn ding waar hij mee bezig was? Misschien is dat waar hij mee bezig was wel verrijkend? Dit geldt ook voor training: is training wel verrijking? Als het dier het leuk vindt, is het verrijkend het dier wordt geestelijk uitgedaagd. Jaren geleden heb ik één van de Steller zeeleeuwen getraind voor een voorstelling om een vin op de fontein te zetten zodat mensen nat gespetterd werden. Dit vond het dier zo leuk dat hij ook buiten de training sessies op de fontein zat te spelen en op den duur zelfs de mensen aan het nat maken was waarmee hij een reactie uitlokte wat het publiek weer leuk vond waar de zeeleeuw weer op reageerde. Op die manier is training een manier om verrijking aan het dier te geven plus dat het publiek de verrijking nog eens extra versterkt. Om te zeggen dat deze training een verrijking is, wil ik niet zeggen, het is een onderdeel van de verrijking geworden door het dier in te laten zien dat het spelen met de fontein leuk is. Maar training kan wel een verrijking zijn, dit ligt eraan wat voor training je doet. Als je ziet dat een dier de training leuk vindt en hierdoor lekker in zijn/haar vel zit dan kan het een verrijking zijn. Coach for Animals geeft vooral praktijk-coaching, waar je als verzorger echt wat aan hebt om de verzorging van je dieren nog beter uit te voeren en waarmee je het dierenwelzijn kan verbeteren. Ben je nieuwsgierig geworden? Vraag gerust naar meer informatie. Ook voor ons als dierverzorgers is het goed dat dieren verrijkt worden en daar zijn verschillende manieren voor. People who know me know that I am a passionate animal trainer / caretaker / behavioural therapist. Even so it is important to keep wondering what is really necessary for training, especially because animal caretakers have just so much time for it. When I visit a zoo and talk to some of the caretakers I am told that they really would like to do some animal training, but that they simply do not have the time for it. In fact you take care of the animals and feed them, but the time you take to do so could also be used to teach the animals something. You could it between the lines (as I often call it). However, it is a good idea to look at what is necessary to teach the animal. That which is fun to teach the animal is not always necessary for the animal and sometimes not for the caretaker either. If you consider animal welfare it is more important to watch out – together with the vet or curator - for that which is necessary. Look for what generally can be done or should be done to carry out certain procedures causing a lot of stress and discomfort to the animal. Such a procedure may become a thing of the past when the animal does something voluntarily after having learnt is. It will reduce the animal’s stress significantly if it is used to the situation. But if an animal needs to undergo a treatment unprepared it is useful to give the vet the correct information, for instance its weight because of the right dose of medication the animal should get. In that case it comes in handy if you give the vet the current weight. Some animals, we know, need extra check-ups. For these animal species it is a good idea to make the check-up by the vet a bit easier. It is important, however, to consider what is really necessary. If the animal is used to undergo a general procedure, it is pleasant if is already used to it and in that way you can avoid unnecessary stress if needs to be treated by the vet! Once an animal has learned something you will see that there is more time left for doing other things or do the less necessary trainings ;-) Apart from the fact that training is not always necessary, there may be an other point and that is that it may be necessary to stimulate the animal mentally. The animal does something and likes doing something. In the wild an animal is busy surviving, looking for food (hunting or grazing), being alert for predators. There is no need for all that in a zoo. Stimulation is therefore necessary to avoid undesirable behaviour, apart from het enrichment I will discuss in my next blog. Coach for Animals gives mainly hands-on coaching, giving you as a caretaker the means to improve caring for your animals even more and so improve animal welfare. Curious? Do not hesitate to ask for more information. What is a necessity for training, as long as it is Fun for the animal!   Mensen die mij kennen weten dat ik een gepassioneerd dier- trainer/verzorger/gedragstherapeut ben. Het is echter wel belangrijk bij het trainen van dieren kritische te kijken naar wat echt noodzakelijk is om te trainen, dit vooral omdat dierenverzorgers beperkte tijd hebben.
Als ik bij een dierentuin kom en spreek met sommige dierverzorgers hoor ik dat er graag getraind wil worden maar ze geen tijd hebben om de dieren te trainen. In principe verzorg je en geef je dieren ook eten, de tijd die je daar in stopt kun je ook gebruiken om de dieren iets te leren. Je kunt het tussendoor meenemen (zo noem ik het vaak). Wel is het goed om te kijken wat er noodzakelijk is om een dier aan te leren. Wat leuk is om het dier aan te leren is niet altijd noodzakelijk niet voor het dier en soms ook niet voor de verzorger. Als je kijkt naar het dierenwelzijn is het eerder belangrijk om te kijken naar wat noodzakelijk is. Overleg daarbij met de dierenarts en of curator, kijk eens wat er over het algemeen gedaan kan of moet worden om bepaalde handelingen te doen die veel stress en ongemak bij het dier veroorzaken. Deze handeling kan misschien verleden tijd zijn, als een dier een andere handeling vrijwillig is aangeleerd. Het scheelt veel stress bij het dier als deze gewend is aan de situatie. Soms kan het zijn dat een dier onverwachts een behandeling moet ondergaan, dan is het wel handig dat je een dierenarts de juiste gegevens geeft. Bijvoorbeeld het gewicht in verband met de hoeveelheid medicatie die het dier zou moeten hebben. In dat geval is het wel zo prettig dat je een recent gewicht kan overdragen aan de dierenarts. Bij sommige dieren weten we dat ze extra gecontroleerd moet worden. Bij deze diersoorten is het handig om de controle door de dierenarts makkelijk te laten plaatsvinden. Daarbij is het wel belangrijk om kritische te kijken wat noodzakelijk is. Als het dier gewend is om een algemene handeling te ondergaan dan is het makkelijk als het dier al gewent is en kun je dus onnodige stress voorkomen mocht je het dier moeten laten behandelen door de dierenarts! Als een dier al iets geleerd heeft, zul je zien dat er meer tijd over blijft om andere dingen of minder noodzakelijke trainingen te doen ;-) Behalve dat training niet altijd noodzakelijk hoeft te zijn, is een ander punt misschien wel noodzakelijk voor het dier en dat is om hem geestelijk te prikkelen. Het dier is bezig en vindt het leuk om het met iets bezig te zijn. In het wild is een dier bezig met overleven, op zoek naar voedsel (jagen of grazen), allert zijn tegen roofdieren. Dit hoeft bijna niet in een dierentuin. Daarom zijn die prikkelingen nodig om ongewenst gedrag te voorkomen naast de verrijking die in mijn volgende blog word behandeld. Coach for Animals geeft vooral praktijk-coaching, waar je als verzorger echt wat aan hebt om de verzorging van je dieren nog beter uit te voeren en waarmee je het dierenwelzijn kan verbeteren. Ben je nieuwsgierig geworden? Vraag gerust naar meer informatie. Wat is noodzakelijk om te trainen als, het maar Fun is voor het dier! In my previous blog I talked about medical training. The focus lies of course on the rest of taking care of your animals as well. When listening to people who have been working at a zoo for many years I am often told that the way they work is alright, so why change it. But it is always a good idea to look with a critical eye at your work and ask yourself how you could improve life for the animal? Experiences in the past have taught me that in zoos and dolphinariums sometimes some ale was added to the feed in order to encourage the animals in cooperating. Luckily this in a thing of the past in all the good animal centres. There one watches the animal’s motivation, for example how can we motivate the animal to do something for you. This works as a good sounding board for you as a trainer. Motivation is the main issue for the animal. But what is motivation? Working in the old way (just to give it a name) motivation is geared at feed and not towards you as handler/trainer. As a handler you want your animals to be motivated to do something because they like it and not because they are hungry or peckish. The question again is: where do you put your focus? I have come across a case where an animal did not want to cooperate leading to not getting the food he was supposed to get. To my mind you should in that case plan an extra training session or add the missed food at other feeding moments. Doing that you ensure that the animal always gets the food it needs instead of getting a reduced diet. This is an example of how you affect the wellbeing of the animal. I personally think that this is not the best way to motivate the animal. Do you motivate the animal in this way? My answer would be “no”, not for the issue you’re aiming at (wanting to do something for you). By working in this way you aim the focus of the animal on food. This is another type of motivation than you really want. With young animals a primary reward during training is useful, but if you have not got that, can you still motivate the animal? Yes, watch especially to see what the animal enjoys and likes! That is something you could use as motivator. Focus on that and use this method. And of course you may give some food as an extra by for instance giving the animal at the end of the session a jackpot Coach for Animals especially focusses on hands-on training that you as a caretaker will find useful in order to improve the caring for animals even more and so improve animal welfare. Curious? Contact us for more information on motivating the animal to do things on a voluntary basis.  Motivatie:
In mijn vorige blog had ik het over focus bij medische training. Die focus is natuurlijk ook bij de rest van de verzorging van je dieren. Als ik mensen hoor, die al jaren in een dierentuin werken, krijg ik vaak te horen dat het altijd goed gaat zo en waarom zouden ze dat dan veranderen. Het is altijd goed om kritisch te zijn naar je werk, vooral je te blijven afvragen hoe je het voor het dier kunt verbeteren? Uit ervaring weet ik van vroeger dat ze in dierentuinen en dolfinaria wel eens dieren wat lager in het voer deden, zodat de dieren meer trek zouden hebben om mee te doen. Bij goede parken wordt dat gelukkig niet meer gedaan, Daar wordt naar de motivatie van het dier gekeken, bijvoorbeeld hoe kun je het dier kunnen motiveren om iets te doen voor je. Het is een goede spiegel die je voor je krijgt als trainer. Motivatie is het belangrijkste voor het dier. Maar wat is motivatie? Als je op de oude manier (zo noem ik dat nu maar even) werkt, dan is de motivatie gericht op het voer en niet op jou als verzorger/trainer. Als verzorger wil je dat je dieren gemotiveerd zijn om iets te doen omdat ze het leuk vinden en dus niet omdat ze honger of trek hebben. Hier ligt weer de vraag: waar leg je de focus op? Ik heb wel eens meegemaakt, dat een dier niet mee wilde doen en daardoor het voer dat het dier zou krijgen niet binnen kreeg. Ik vind dat je dan een extra training sessie moet inplannen, of het gene wat hij mist bij de andere voederingen te doen. Zo zorg je dat het dier altijd zijn benodigde voer krijgt ipv dat het dier gekort wordt op zijn/haar dieet. Dit is een voorbeeld waarbij je aan het welzijn van het dier gaat zitten. Persoonlijk vind ik het niet kunnen om op deze manier het dier te motiveren. Motiveer je het dier daar wel mee? Mijn antwoord zou zijn nee, niet voor het gene wat je wil (iets voor je willen doen). Hiermee zorg je dat de focus ligt op motivatie door middel van voer. Dit is een andere motivatie dan je eigenlijk wil. Bij jonge dieren is primaire beloning bij training handig, als je deze niet hebt kun je het dier dan alsnog motiveren? Ja, kijk vooral naar wat het dier leuk en fijn vind! Dit kun je als motivator gebruiken. Focus daarop en gebruik deze methode. Je kunt daarbij zeker het voer extra erbij doen, door het dier, bijvoorbeeld als afsluiting van de sessie een jackpot te geven. Coach for Animals geeft vooral praktijk-coaching waar je als verzorger echt wat aan hebt, om de verzorging van je dieren nog beter te kunnen uitvoeren en hierdoor het dierenwelzijn kan verbeteren. Ben je nieuwsgierig geworden? Vraag gerust naar meer informatie over. Motivatie van het dier om dingen te willen doen uit vrijwillige basis. Last week I was coaching a caretaker on the subject of training. |
Auteur: Robert van Schie
Copyright © 2019 Coach for Animals. All Rights Reserved. Copyright © 2020 Coach for Animals. All Rights Reserved. Animals. All Rights Reserved. AuteurRobert van Schie: Categorieën |
RSS-feed
