Impact on less than good Imprinting

impact on less than good Imprinting:
During my 30-year career I have trained a lot of animals and seen them grow up in many animal parks and animal groups. By discussing a lot with colleagues from other parks you come to ever better insights. When I first started working with animals I sometimes saw young animals that did not grow up with congeners. That was often because the animal was rejected by its mother or that the mother could not feed is so that human care had to take over. The latter has such a big impact on such a young animal. Years later you notice  what impact that can have. These animals sometimes cause quite a few headaches for the carers. I've experienced different generations in different species.  If  I look at, for example, male sea lions that have lived in a male group for years from the time they were pups  - and such a male later enters a mixed group (male  with  females  and young  animals) you may actually see that the animal was not properly socialised. This is just one example, but I have also experienced that it causes stereotyped behavior to be exhibited because as a pup no specific behavior had been learned. A pup should be in a group of its kind for as long as possible, so the animal learns what is normal and what is not and also learns to communicate well with its peers. This way the animal gets more benefits later and so do you as a zookeeper, keeper, owner(s) as.
During one of my internships abroad I came to a park where they had males for research, something that was  normal in the past. If I now look back I realise that they were all males and grew up together. A few years later when they were in puberty one went to the group  I was working with (this was the most social animal of the lot) since we have a social group. Fortunately this has worked out well for this animal.
Another male in that group showed a lot of aggression towards animals and people, which meant that he could no longer be placed with his peers and the aggression/frustration got worse. That is something you don't want. I also know two males who are almost the same age and grew up together. One male was always the most dominant one and he came in a mixed group with females and males.  He became insecure but in the mating season he was extremely rough towards the females. I don't think the male ever learned to be a little more social with his females. 
A good imprint is very important and young animals should learn as much as possible to interact with each other before they reach adulthood, instead of  growing up with the  habits and in the environment of carers! The consequences can be so enormous that group dynamics may be disrupted and frustration gets worse.


Do you have an animal that exhibits certain behavior resulting from its past? Feel free to call, maybe Coach for Animals can help you with a solution.

Impact op minder goede inprenting:
In mijn 30 jarige carrière heb ik een heleboel dieren getraind en zien opgroeien in veel dierenparken en dierengroepen. Door veel te discussiëren met collega's van andere parken kom je tot steeds betere inzichten. Toen ik net begon in de dieren branche zag ik soms  jonge dieren die niet opgegroeid waren met soortgenoten. Vaak kwam dat omdat het dier afgestoten werd door de moeder of dat het niet lukte met het voeden bij de moeder waardoor menselijke zorg het over nam. Dit laatste heeft een grote impact op zo’n jong diertje. Je merkt jaren later wat voor impact dat kan hebben. Die dieren geven soms best wat kopzorgen voor de verzorger. ik heb verschillende generaties meegemaakt bij verschillende diersoorten. Als ik kijk naar bijvoorbeeld mannetjes zeeleeuwen die van pup af aan jarenlang in een mannengroep hebben geleefd en later in een gemengde groep, (mannetje met vrouwtjes en jonge dieren) terecht komen, zie je echt dat het dier niet goed gesocialiseerd is. Dit is één voorbeeld, maar ik heb ook meegemaakt dat het ervoor zorgt dat er stereotiep gedrag vertoond wordt doordat er als pup geen soorteigen gedrag geleerd is. Een pup hoort zo lang mogelijk in een groep van zijn soortgenoten te zitten: zo leert zo'n diertje wat normaal is en wat niet en leert ook goed te communiceren met zijn soortgenoten. Zo heeft het dier er later meer profijt van en jij als dierenpark/verzorg, baasje(s) daardoor ook. 
Tijdens één van mijn stages in het buitenland kwam ik bij een park waar ze mannetjes hadden voor onderzoek, iets wat in het verleden heel normaal was. Maar als ik nu  terug kijk, realiseer ik me dat de pups allemaal mannetjes waren en samen waren opgegroeid. Een paar jaar later toen ze in de pubertijd zaten is er een naar de groep waar ik werk gegaan (dit was het meest sociale dier) en aangezien we een sociale groep hebben, heeft dit gelukkig goed uitgewerkt voor dit dier.
Een ander mannetje uit die groep vertoonde veel agressie naar dieren en mensen. Daardoor gebeurde het dat hij niet meer bij andere soortgenoten gedaan werd en de agressie/frustratie erger werd. Dit is iets wat je niet wilt. Ook ken ik twee mannetjes die bijna even oud zijn en samen zijn opgegroeid. Eén mannetje was altijd de dominantste en deze kwam in een gemengde groep met vrouwtjes en mannetjes. Hij werd onzeker maar in de paartijd was hij extreem ruig naar de vrouwtjes. Ik denk dat het mannetje nooit heeft geleerd om wat socialer met zijn vrouwtjes om te gaan. 
Een goede inprenting is erg belangrijk en jonge dieren moeten zo veel mogelijk leren om met elkaar om te gaan voor ze volwassen zijn. In plaats van op te groeien met de gewoontes en in de omgeving  van verzorgers!  De gevolgen kunnen zo enorm zijn dat de groepsdynamiek verstoord wordt en er frustratie kan ontstaan of erger kan worden.


Heb je een dier die bepaald gedrag vertoond aks gevolg van zijn verleden? Bel gerust, misschien kan Coach for Animals je helpen met een oplossing.