Ageing and Animals

Ageing and animals
Animals are getting older and there are several aspects to this. You can see that an animal is keeping up and this could very well be a survival mechanism. As carer, you don't always notice that an animal might be worse off than it actually seems. I know an animal that often sits with its beak in a jet of water. You could think it likes it or it feels good for it,  but if I look closely at the animal, I'd rather say that it has problems with its teeth. It is an indicator to me that the animal suffers from her teeth (as far as it still has some). Observing this way I learnt at a seminar a few years ago from Sabrina Brando from Animal Concepts and saw a movie about a polar bear doing the same thing at a waterfall. When the animal died, the  autopsy  revealed that it had a large abscess in its jaw. This made me think that what you see is not always what it seems. I'm going to go further, don't think too black and white. This is not only true for older animals. It might as well be natural in younger animals.
If you see that an animal is suffering badly, what is being done about it in animal park?

Euthanasia: how is that decision made? Are we going to decide about the death of an animal? If you see that an animal is really suffering and you know that its life is not going to get any better, it is sometimes better to make the choice and to help an animal and put it out of its misery.

An animal dies: what then? There are questions that arise, sometimes it is important to dwell on this: how is it all arranged?
Can the other animals say goodbye or should the animal go directly for autopsy? What is the best way? Nowadays we know that animals have emotions too. Should we act on that as human beings? I think so myself. Do you also pay attention to the animals that have lived together for years, do you let the group also say goodbye? Do the zookeepers have enough opportunity to say good-bye to the animal? These are things that are not so pleasant and actually it is  the most tragic part of the whole profession. It is difficult and you have to be able to handle it or at least know where to go as a carer. There are also former carers who have worked with the animal for years and they might also like to  be informed of the death of the animal.
In parks, there are often regular season ticket holders who also know the animals through and through and so are some of the regular visitors. I think it's good to explain what happened, possibly also to assist them and as a carer you can also tell these people the fine stories that give them support as well.
I have now experienced that animals I had worked with intensively were eventually prepared at Naturalis in Leiden. It gave me a good feeling that they were also used for educational purposes after their death, precisely because these two animals had also come together as a couple to the Netherlands and I saw them both grow up together;  that gave me a lot of comfort and pride.

Coach for  Animals mainly gives hands-on coaching and advice, which you as a caretaker, but also as a zoo, really need to do better concerning the care of your animals and thereby improve animal welfare even more.

Have you become curious? Feel free to ask for more information.
Older animals need more care and after care!

Ouderdom bij dieren

​Dieren worden ouder en daar komen meerdere aspecten bij kijken. Bij veel dieren zie je dat een dier zich heel groot houdt en dit zou heel goed een overlevingsmechanisme kunnen zijn. Hierdoor zie je als verzorger niet altijd dat een dier er misschien slechter aan toe is dan het daadwerkelijk lijkt. Ik ken een dier dat vaak met haar bek in een waterstraal zit. Je zou kunnen zeggen dat ze dat leuk of lekker vindt, maar als ik goed kijk naar het dier zou ik eerder zeggen dat zij last van haar gebit heeft. Het is een indicator voor mij dat zij last heeft van haar tanden (zover zij die nog heeft). Zo te kijken komt doordat ik paar jaar geleden op een seminar was van Sabrina Brando van Animal Concepts, en daar een filmpje zag over een ijsbeer die hetzelfde deed bij een waterval. Toen het dier overleed, kwam bij de autopsie naar voren dat er een groot abces in zijn kaak zat. Dit deed mij denken dat wat je ziet niet altijd is wat lijkt te zijn. Kijk verder, denk niet te zwart-wit. Dit is overigens niet alleen bij oudere dieren zo. Dit kan net zo goed ook bij jongere dieren zijn natuurlijk.
Als je ziet dat een dier erg aan het lijden is wat doen ze dan in jouw dierenpark?
Euthanasie: hoe wordt die beslissing genomen? Wie zijn wij om te gaan beslissen over de dood van een dier? Maar als je ziet als een dier echt lijdt en je weet dat het leven niet beter gaat worden, is het soms beter om de keuze wel te maken om een dier te helpen en uit zijn lijden te verlossen.
Overlijdt een dier: wat dan? Zo zijn er vragen die opspelen, soms is het wel belangrijk om daarbij stil te staan: hoe is het allemaal geregeld? 
Mogen de andere dieren afscheid nemen of moet het dier direct mee voor autopsie? Wat is de beste manier? We weten ondertussen dat dieren ook emoties hebben, moeten we daar als mens op anticiperen? Ik denk zelf van wel. Dan kom je ook bij de soortgenoten die jarenlang samen hebben geleefd, laat je de soortgenoten ook afscheid nemen? Krijgen de dierverzorgers genoeg gelegenheid om goed afscheid te nemen van het dier? Het zijn dingen die niet zo prettig zijn en eigenlijk is het het rotste deel van het hele vak.  Het is lastig en je moet er wel tegen kunnen of in ieder geval weten waar je als verzorger terecht kunt. Misschien zijn er ook oud-verzorgers die jaren lang met het dier hebben gewerkt en die zouden het misschien ook prettig vinden om in ieder geval ingelicht te worden van het overlijden.
Er zijn in parken vaak vaste abonnementhouders die de dieren ook door en door kennen, maar dat geldt ook voor sommigen van de gewone bezoekers. Ik denk zelf dat het goed is om uit te leggen wat er gebeurd is, eventueel ook om hun bij te staan en als verzorger kun je deze mensen ook de fijne verhalen vertellen waardoor zij ook steun krijgen.
Ik heb nu meegemaakt dat dieren waar ik intensief mee gewerkt had uiteindelijk bij Naturalis in Leiden geprepareerd werden. Het gaf mij een goed gevoel dat zij ook na hun dood voor educatieve doeleinden gebruikt werden, juist ook omdat deze twee dieren ook nog eens samen als koppel naar Nederland waren gekomen en ik ze alle twee samen heb zien opgroeien; dat gaf mij enorm veel  troost en trots.
Coach for Animals geeft vooral praktijk-coaching en geeft advies, waar je als verzorger, maar ook als dierentuin echt wat aan hebt om de verzorging van je dieren nog beter uit te voeren en hierdoor het dierenwelzijn nog meer te verbeteren . 
Ben je nieuwsgierig geworden? Vraag gerust naar meer informatie.
oudere dieren geven meer zorg en nazorg!