Training techniques in everyday life
Every trainer/carer who has children might use the same techniques for animals for their kids.
I have two very sweet children and the use of training techniques with your kids works just as well.
It's the same techniques. Not that you give your kids the same reward, but that you reward them. As a parent, you know what your child needs- you can use that as a reward. Also with children it is all about trust, exactly the same as with animals!

To feel what the needs are and anticipate on them. If it gets a little more difficult, you can make it a little easier for your child to get something done so that the threshold is a little less high. You're not going to present the end goal to your animal or child right away -you're doing it all in steps. Your 4-year-old child doesn't learn mathematics immediately, but you start slowly with some sums. You also do this by teaching behaviour to animals.
If you want to train blood taking from animals, you do so with small steps. With your child you do that step by step, you slowly prepare your child by explaining to them what is going to happen and eventually you reward them with something fun. It's a little more difficult with animals because they can't talk, but the technique is the same.
Now that it has been scientifically proven that animals also have emotions, you have to anticipate on them and will get more done if you use it in a positive way. You're going to abuse it, and  of course you don't want to,  but sometimes you subconsciously do things that later turn out to be counterproductive. That is easier to explain to children, here you can just say that you were wrong.  That's okay, that's how you teach your child: making mistakes is not a bad thing and that you as a parent/caregiver also make mistakes.
It doesn't matter to make mistakes if you dare to admit it yourself. For your animal too it's okay to make mistakes as long as you learn from it! After that, you'll make it clear what's good. Being consequent is important but sometimes a giving way a little and being flexible with the situations out there is also very important. There's a situation when it's a little less pleasant to do and you know that an animal or your child finds something very exciting, don't ask the extreme but find the acceptable way in it. In doing so you prevent an animal or child from being traumatized and the animal and or child might just keep doing it next time in another situation.

As a novel trainer and parent you make mistakes and often you don't get it right because of what you do wrong and you miss all kind of little things. You're working in a black and white manner. Over the years you will notice that you make mistakes and you will learn from them. This way you grow in the learning process and you continue to develop yourself as a carer/parent.
As a parent of my kids and as a trainer of animals, I also see differences: in children it is a bit easier because you can explain things (of course only if they can talk) and this makes teaching easier. With animals it is different, this is the same as with children who cannot talk and or can react like babies.  In the past I had a rather hard time with my kids during their time as babies (that's how I describe it). It was also a learning process for me. In the beginning I didn't realize I could use training techniques, but when I realized I could use them properly it got easier. If you want an animal to unlearn something you'll eventually get to the  extinction burst. This is when the undesired behavior worse. If you react to this, the behavior will not extinguish, but if you continue with your training technique, the behavior will eventually really disappear. What is important is that you are sure that there is really nothing medical going on. One of my kids was crying every night, because of this technique she ended up sleeping well. Again you had to find out if there was really nothing going on. Because of this technique, my child finally had a good night's sleep (and dad too).

Coach for  Animals mainly gives hand-on coaching and gives advice, which you as a caretaker but also as a zoo really need to do better concerning the care of your animals and thereby improve the animal welfare even more.

Have you become curious? Feel free to ask for more information.
You are not a carer, but are interested in the techniques we use we would like to hear from you!

Trainingstechnieken in het dagelijkse leven
Iedere trainer/verzorger die kinderen heeft, gebruikt misschien wel dezelfde technieken als dieren voor hun kids.
Ik heb twee heel lieve kinderen en het gebruik van trainingstechnieken bij je kids werkt net zo goed.
Het zijn dezelfde technieken. Niet dat je je kids dezelfde beloning geeft, maar wel dat je ze beloont. Je weet als ouder wat je kinds behoeftes, dat kun je gebruiken als beloning. Ook bij kinderen gaat het om vertrouwen, exact het zelfde als bij dieren!

Het aanvoelen wat de behoeftes zijn en daarop anticiperen. Als het wat moeilijker wordt, kun je het wat makkelijker maken voor je kind om iets voor elkaar te krijgen zodat de drempel iets minder hoog is. Je gaat niet gelijk het einddoel presenteren bij je dier of kind, dat doe je allemaal in stapjes. Je kind van 4 leer je niet gelijk worteltrekken, maar begin je langzaam met wat sommetjes. Dit doe je ook met het aanleren van gedragingen bij dieren. 
als je bloedafname wil trainen bij dieren doe je dat met kleine stapjes. Met je kind doe je dat ook stap voor stap, je bereidt je kind langzaam voor door ze uit te leggen wat er gaat gebeuren en uiteindelijk beloon je ze met iets leuks. Bij dieren gaat het wat moeilijker omdat ze niet kunnen praten, maar de techniek is hetzelfde.
Nu het wetenschappelijk is bewezen dat dieren ook emoties hebben, moet je daar op anticiperen en kun je meer voor elkaar krijgen als je dat op een positieve manier gebruikt. Als je het gaat misbruiken, en dat wil je natuurlijk niet, maar soms doe je onbewust dingen waarvan later blijkt dat het averechts werkt. Dat is bij kinderen makkelijker uit te leggen, hier kun je gewoon zeggen dat je fout zat, dat geeft niet, zo leer je je kind ook dat fouten maken niet erg is en dat ook jij als ouder/ verzorger ook fouten maakt.
Het geeft niet om fouten te maken als je het zelf maar durft toe te geven. Ook naar je dier is het niet erg om fouten te maken als je er maar van leert! Als je het daarna maar duidelijk maakt wat wel goed is. Consequent zijn is belangrijk maar soms is een beetje meegaan en flexibel zijn met de situaties die er zijn ook erg belangrijk. Als er een situatie is waar het wat minder prettig is om te doen en je weet dat een dier of je kind iets heel spannend vind,. vraag niet het uiterste maar zoek de acceptabele weg daarin. Zo voorkom je dat een dier of kind er een trauma krijgt en heb je dat het dier en of kind het de volgende keer misschien in een andere situatie het gewoon blijft doen.

Als beginnend trainer en ouder maak je fouten en heb je vaak niet gelijk door wat je fout doet en zie je die kleine dingen niet. Je bent heel zwart-wit aan het werk. In de loop der jaren merk je dat je fouten maakt en daar leer je van. Zo groei je in het leerproces en blijf je jezelf als verzorger/ ouder ontwikkelen.
Ik zie als ouder van mijn kids en als trainer van dieren ook verschillen: bij kinderen is het iets makkelijker omdat je dingen kunt uitleggen (natuurlijk als ze kunnen praten) en hierdoor gaat het aanleren makkelijker. Met dieren is dat anders, dit is hetzelfde als met kinderen die niet kunnen praten en of kunnen reageren zoals baby’s.  In het verleden heb ik met mijn kids een best pittige tijd gehad tijdens de babytijd (zo beschrijf ik het maar even). Het was ook een leerproces voor mij. IN het begin had ik niet door dat ik de trainingstechnieken kon gebruiken. maar toen ik door had dat ik die goed kon gebruiken werd het makkelijker. Als je een dier iets wil afleren kom je op den duur bij de extinction burst. Dit is dat het gedrag wat je niet wil hebben eerst erger wordt. Als je hier op reageert zal het gedrag niet uitdoven maar als je doorzet met je trainingstechniek zal het gedrag uiteindelijk echt uitdoven. Belangrijk daarbij is wel dat je zeker weet dat er echt niets medisch aan de hand is. Eén van mijn kids was elke nacht aan het huilen, door deze techniek sliep ze uiteindelijk goed door. Nogmaals je moest er wel eerst achter komen of er echt niets aan de hand was. Door deze techniek had mijn kind uiteindelijk een goede nachtrust (en papa ook).

Coach for Animals geeft vooral praktijk-coaching en geeft advies, waar je als verzorger maar ook als dierentuin echt wat aan hebt om de verzorging van je dieren nog beter uit te voeren en hierdoor het dierenwelzijn nog meer te verbeteren . 

Ben je nieuwsgierig geworden? Vraag gerust naar meer informatie.
ben je geen verzorger maar wel interesse in de technieken die wij gebruiken wij horen graag van u!

Basic seat (station) and selection training:


if you have a group of animals and you want to feed this group easily as a caretaker, it is very convenient to give each animal its own place. How are you going to teach this? I usually look at it from the point of view of the animal: what is a nice place where the animal likes to sit. So basically you look at where the animal often sits. This way you can be sure that the animal feels safe and is also relaxed! When an animal sits down in such a place, you reward it at that moment. But it may be that you do not have the space or that an animal is less comfortable to sit somewhere. In that case  you need to look at where the animal feels best and relaxed and try to reward it in this new place with primary reward.
There can be several reasons why an animal does not want to sit somewhere, of course you have to anticipate on that. Reasons why an animal is not comfortable somewhere may be: an animal has to sit down with animals with which it has a lesser connection, an animal has no overview of the enclosure, or rather of the group of his peers. For example, a harem boss with sea lions would like to keep an eye on his harem, but also like to have a view of the younger males. Are there aspects that make an animal anxious? All these points are important to take into account. If you have taken it into account, you can also have animals move by to taking/guiding it with a target. By feeding the animal at the same place each time, the animal will eventually sit there every time. If necessary, you can give a signal to it so that it always sit on that signal at that place. This probably doesn't even have to be a conscious act, because animals often see you coming and go sit at their station at their own volition.
That station is the base from which I work with the animals every time.
It ensures that I am sure that every animal gets enough to eat, but also have an overview, to take the animals out of a certain pattern and to be able to do individual training.
The latter is especially important in order to be able to train things when you do not have a change option and still get things done such as health  training, being able to weigh animals and train other medical actions.
In my career I developed a selection training about which I gave a presentation at IMATA in 2004.
The selection training is that the whole group sits at their own place/station and on signal you pick one animal off its place, the rest of the group stays in place. Then you also reward these animals including  the animal that goes with you. Then you do the training with that one animal. Every time you reward the animal you train with, you also reward the animals that stay at their station. 
Sitting still is often even more difficult than going with the carer to do a training.
This allows you to train an individual animal within a large group of animals. It may happen that an animal leaves its place during this training. It is important to know that you always go back to basics. The base is the station. Especially staying calm is important and that this is well rewarded. this prevents disruption of the individual training.
If you are interested and would like to know more about how to best handle this, please feel free to contact us! Coach for  Animals is a specialist in this type of training by developing this.
​

Basis zitplaats en selectie training:


Als je een groep dieren hebt en je wilt als verzorger deze groep makkelijk voeren, dan is het erg handig om ieder dier zijn eigen plek te geven. Hoe ga je dit aanleren? Ik kijk meestal vanuit het dier, wat vindt het dier een fijne plek om te zitten. Dus eigenlijk kijk je waar het dier vaak zit. Hierdoor weet je zeker dat het dier zich veilig voelt en ook relaxt zit! Als een dier op zo'n plaats gaat zitten beloon je hem op dat moment. Het kan zijn dat je niet de ruimte hebt of dat een dier het minder prettig vindt om ergens te zitten. Dan moet je kijken naar waar het dier het best en relaxt zit en probeer je het dier op deze nieuwe plek te belonen met primaire beloning.
Er kunnen verschillende redenen zijn waarom een dier ergens niet wil zitten, daar moet je natuurlijk wel op anticiperen. Redenen waarom een dier ergens niet fijn zit zijn: een dier moet gaan zitten bij dieren waar hij een mindere klik mee heeft, dat een dier geen overzicht heeft op het verblijf, of juist op de groep soortgenoten. Een harembaas bij zeeleeuwen bijvoorbeeld, wil graag het overzicht hebben op zijn harem, maar ook graag zicht hebben op de jongere mannetjes. Zijn er aspecten waar een dier angstig van wordt. Al deze punten zijn belangrijk om rekening mee te houden. Heb je er rekening mee gehouden dan kun je ook dieren van plaats laten veranderen om een dier met een target mee te nemen/begeleiden. Door het dier hierdoor op één plek elke keer te voeren zal het dier uiteindelijk zelf elke keer daar gaan zitten. Eventueel kun je er een teken aan geven zodat ze altijd op dat teken op deze plaats gaan zitten. Bewust hoeft dat waarschijnlijk niet eens want dieren zien je vaak al aankomen en gaan vaak uit hun zelf op hun station zitten.
Dat station is de basis waarvan ik elke keer weer werk met de dieren.
Het zorgt ervoor dat ik zeker weet dat ieder dier genoeg te eten krijgt. maar ook om overzicht te hebben, de dieren uit een bepaald patroon te halen of individuele trainingen te kunnen geven.
Dit laatste is vooral van belang om dingen te kunnen trainen terwijl je geen wissel mogelijkheid hebt en om toch dingen voor elkaar te krijgen zoals gezondheidstraining, dieren kunnen wegen en andere medische handelingen te kunnen trainen.
In mijn carrière heb ik een selectie training ontwikkeld waar ik in 2004 bij IMATA een presentatie over heb gegeven.
De selectie training is dat een groep dieren  allemaal op hun eigen plaats/station gaan zitten en je één dier op teken van zijn/haar plaats haalt, waarbij de rest van de groep op hun plek blijft zitten. Vervolgens beloon je ook deze dieren inclusief het dier dat met je meegaat. Vervolgens doe je de training met dat ene dier. Elke keer als je het dier waar je mee traint beloont, beloon je ook de dieren die blijven zitten op hun station. 
Stil zitten is namelijk vaak nog moeilijker dan mee gaan met de verzorger om een training te doen.
Hierdoor kun je binnen een grote groep dieren gewoon een individueel dier trainen. Het kan voorkomen dat een dier tijdens deze training van zijn/haar plaats gaat. Belangrijk is om te weten dat je altijd terug naar de basis gaat. De basis is de station. Vooral het rustig blijven zitten is belangrijk en dat hiervoor goed beloond wordt. Dit voorkomt verstoring van de individuele training.
Heeft u interesse en wilt u meer weten hoe u dit het beste aan kunt pakken, neem dan gerust contact met ons op! Coach for Animals is specialist in dit soort trainingen door dit te ontwikkelen.

LRS

​If you start reading books about training, you will see that about LRS (Least Reinforcing Scenario) there are different things described and how you may apply them. Applying them properly is essential for the goal you want to achieve.  One book says that you have to turn your back for 3 seconds and ignore your animal, the other book on the other hand tells you to look at the animal for 3 seconds. Small details make all the difference, only this time there are big differences .
Namely, turn around and ignore or look and keep its attention! 
What exactly is LRS and why do you use it? The latter is especially important to know, before you apply it. The main reason is avoiding frustration in your animal. You want to make sure that the animal gets a positive feeling. If you look at the different descriptions, the animal will feel differently about being approached. If you don't keep that in mind, you get a completely different result. 

If you turn your back and ignore the animal, it may develop frustration faster than if you keep its attention and keep an eye on it.
The latter is therefore also the correct method.
In order to teach an LRS, the animal will have to be rewarded regularly, especially in the beginning. You should also to think of it as a conduct that you are teaching.
If you do not teach the animal an LRS properly, you have a good chance that you will get the opposite result. And of course you want to avoid that!
Experience teaches us that rewarding by giving positive attention is never wrong when you are working with your animal. Ignoring results in frustration. Ignoring the animal used to be done to make it clear that it did something wrong. But is that what you want? I think you should focus on what you want from the animal! This is best done if you have the animal’s attention. 
For example, many books state that ignoring the animal will help it to think. But if you think about that,  ..... you  don't know if the animal  knows that it is showing a wrong conduct (which is our  opinion).  The animal may think he did something  right!  Therefore, it is important to maintain a positive attitude.

How would I apply LRS:
An animal has not done a good conduct, something the  animal would normally be able to do!  
The animal comes towards me, the animal pays attention to me and I keep its attention for 3 seconds, or I reward it with a small treat. Then I will ask for a different conduct and without  rewarding afterwards I immediately ask for the conduct that went a little less but with extra energy. But the action described above I may also do sometimes,  but with rewards in between.
LRS is a complicated thing. If you don't know how to apply it , it may produce the      opposite result.
I  hope that these blog gives more clarity and that together we ensure that there is less  frustration in people  ;-) and  animal.

Coach for animals can help you  with that, if you want to  know more,  please feel free to contact us!  

LRS

​Als je in verschillende boeken gaat lezen over training zul je zien dat er over LRS (Least Reinforcing Scenario) verschillende zaken beschreven worden en hoe je die toepast. Het goed toepassen is wel essentieel voor het doel dat je wil behalen.  In het ene boek staat dat je je 3 seconde om moet draaien en je dier moet negeren, het andere boek stelt daarentegen dat je het dier 3 seconde moet aankijken. De kleine details maken het verschil, alleen dit keer zijn er wel grote verschillen.
Namelijk omdraaien en negeren of aankijken en aandacht vasthouden! 

Wat is LRS nou precies en waarom gebruik je het?  Dit laatste is vooral erg belangrijk om te weten, voordat je het gaat toepassen. De hoofdreden is vooral om frustratie bij je dier te voorkomen. Je wil ervoor zorgen dat het dier een positief gevoel krijgt. Als je kijkt naar de verschillende beschrijvingen zal het dier zich anders benaderd voelen. Als je dat niet in gedachten houdt, krijg je een heel ander resultaat. 
Bij het omdraaien en negeren van het dier, zal hier bij het dier eerder frustratie kunnen ontstaan dan bij aandacht vasthouden en aankijken.
Dit laatste is daarom ook de juiste methode.
Om een LRS aan te leren zal het dier vooral in het begin regelmatig beloond moeten worden. Je moet het ook zien als een gedraging die je aanleert. Leer je het dier een LRS niet goed aan heb je een grote kans dat je juist het tegenovergestelde resultaat krijgt. Dat wil je natuurlijk zien te voorkomen!
Ervaring leert dat belonen door positieve aandacht nooit verkeerd is als je aan het werk bent met je dier. Negeren resulteert juist in frustratie. Negeren van het dier werd vroeger gedaan om duidelijk te maken dat het iets fout had gedaan. Maar wil je dat? Ik ben van mening dat je juist moet focussen op wat je wel wil van het dier! Dit kan je het beste doen als je de aandacht hebt van het dier. 
In veel boeken staat bijvoorbeeld bij het negeren dat dat helpt om het dier na te laten denken. Maar als je daar over nadenkt, ..... je weet niet of het dier weet dat hij een foute gedraging vertoont (wat onze mening is). Het dier denkt misschien wel dat hij iets goed heeft gedaan! Daarom is het belangrijk om positieve aandacht te houden. 

Hoe zou ik LRS toepassen:
Een dier heeft een gedragingen niet goed gedaan van iets wat het dier normaal wel zou kunnen!
Het dier komt naar me toe, het dier heeft aandacht voor mij, ik hou die aandacht 3 seconden vast, of ik beloon met een kleine beloning. Vervolgens vraag ik een andere gedraging en zonder daarna te belonen  vraag ik direct daaarna de gedraging die wat minder ging maar met extra energie. Maar het hierboven beschrevene wil ik ook wel eens doen maar dan met beloningen tussendoor.
LRS is een ingewikkeld iets. Als je niet goed weet hoe je het moet toepassen kan juist het tegenover gestelde resultaat ontstaan.
Ik hoop dat deze blog meer duidelijkheid geeft en dat we samen er voor zorgen dat er nog minder frustratie bij mens ;-) en dier ontstaat. 
Coach for animals kan je daarbij helpen, wil je meer weten neem gerust contact op!

Learning from animals, 
In an earlier blog you read more about animals in zoos. Today a blog from a totally different perspective. Which is a bit broader and more worldly,  which doesn't really have to do with zoos, but which is part of the education we can offer our guests.
Sometimes I think people think they're superior to nature. But are we really? Look what we do with wildlife? What do we do with "their" habitat. Whatever our habitat is, by the way I sometimes think that we humans consider ourselves too important to have to share the earth with other species.

What can we learn from animals? 
A lot..............,, instead of looking at it from the economically point of view and saying "yes" everywhere, it is important to look at what we can learn. 
Animals do not take more than they need from nature, allowing nature to recover. For example, let's look at the large forest destruction. We humans are so selfish. If we humans acted just like animals, everything would look very different. We would then destroy houses that these people live in. This is already typical human behavior. Animals have that too- not on as large a scale as we humans do. There are several tribes that still live primitively, even if we westerners (as I call us) can still learn from that, or actually we have forgotten. These tribes live together with nature instead of  off nature. That is, of course, a gradual difference!  If you live with nature, you only use what is necessary and leave enough so that nature can recover. In today's Western world, we use and throw away a lot. I think that needs to change. Biodiversity has changed to a level that actually goes far beyond its limits. Nature can hardly recover, nature does take care of that.  It is not for nothing that terrible diseases arise in the world: it is out of balance out.. In my opinion humanity  wants to profile itself in this way and above all to keep it in order economically.

Could nature restore the economy or the opposite? 
ACTION: what would it be like if everyone took containers to the supermarket to unpack everything wrapped in plastic and put the plastic in the bins. You could scan the plastic with the barcodes and leave the plastic in the supermarket at the checkout. The supermarket will then really have to come up with something else to replace the plastic. If everyone were to do this, it would save a lot of plastic, I think. As long as we accept that plastic, the supermarket will not change.
​

Leren van dieren, 
In een eerdere blog lazen jullie meer over dieren in dierentuinen. Vandaag een blog vanuit een totaal andere kijk.
​Wat breder en wereldser, wat eigenlijk niet direct met dierentuinen te maken heeft, maar wat wel meespeelt voor de educatie die we kunnen bieden aan de gasten. 
Soms denk ik dat mensen denken dat ze superieur zijn over de natuur. Maar wat zijn we echt, kijk wat we doen met wild? Wat doen we met “hun” leefgebied. Wat ook ons leefgebied is overigens. Ik denk soms wel eens dat wij mensen zich te belangrijk vinden om de aarde te moeten delen met andere soorten. 
Wat kunnen we leren van dieren? 
Heel veel………..!, in plaats van het economisch te bekijken en overal “ja maar“ op te zeggen, is het van belang vooral te kijken wat we kunnen leren. 

​Dieren nemen niet meer dan ze nodig hebben van de natuur, waardoor de natuur zich kan herstellen. Laten we bijvoorbeeld eens kijken naar de grote boskap. Wat zijn wij mensen toch egoïstisch. Als we zouden kijken alsof dieren gewoon net als mensen zouden zijn, dan zou alles er heel anders uitzien. We zouden dan dus huizen waar deze mensen in wonen vernietigen. Dit is al typisch menselijk gedrag. Dieren hebben dat ook maar, niet op zo’n grote schaal als wij mensen doen. Er zijn verschillende stammen die nog primitief leven, zelfs daar kunnen wij westerlingen (zo noem ik het maar even) nog van leren, of eigenlijk hebben wij dat verleerd. Deze stammen leven samen met de natuur in plaats van ván de natuur. Dat is natuurlijk een nuanceverschil! Als je met de natuur leeft, gebruik je alleen wat nodig is en laat je genoeg over zodat de natuur zich kan herstellen. In de westerse wereld van tegenwoordig gebruiken we en gooien we vooral veel weg. Mijns inziens moet dat veranderen. De biodiversiteit is veranderd naar een niveau dat eigenlijk ver over de grens gaat. De natuur kan zich bijna niet herstellen, daar zorgt de natuur wel voor. Er is niet voor niets dat er verschrikkelijke ziektes in de wereld ontstaan: de balans is eruit. Naar mijn inzicht door de mensheid omdat deze zich zo wil profileren en vooral het economisch op orde wil houden.
Zou de natuur het economische kunnen herstellen of juist het tegenover gestelde? 
ACTIE: hoe zou het zijn als iedereen bakjes meenam naar de supermarkt om alles wat in plastic verpakt is uit te pakken en in de bakjes doen. Het plastic met de barcodes scan je en je laat het plastic in de supermarkt bij de kassa. De supermarkt zal dan echt iets anders moeten verzinnen om het plastic te vervangen. Als iedereen dit zou doen scheelt dat heel veel plastic lijkt me. Zolang wij dat plastic aannemen zal o.a. de supermarkt niet gaan veranderen.

Ageing and animals
Animals are getting older and there are several aspects to this. You can see that an animal is keeping up and this could very well be a survival mechanism. As carer, you don't always notice that an animal might be worse off than it actually seems. I know an animal that often sits with its beak in a jet of water. You could think it likes it or it feels good for it,  but if I look closely at the animal, I'd rather say that it has problems with its teeth. It is an indicator to me that the animal suffers from her teeth (as far as it still has some). Observing this way I learnt at a seminar a few years ago from Sabrina Brando from Animal Concepts and saw a movie about a polar bear doing the same thing at a waterfall. When the animal died, the  autopsy  revealed that it had a large abscess in its jaw. This made me think that what you see is not always what it seems. I'm going to go further, don't think too black and white. This is not only true for older animals. It might as well be natural in younger animals.
If you see that an animal is suffering badly, what is being done about it in animal park?

Euthanasia: how is that decision made? Are we going to decide about the death of an animal? If you see that an animal is really suffering and you know that its life is not going to get any better, it is sometimes better to make the choice and to help an animal and put it out of its misery.

An animal dies: what then? There are questions that arise, sometimes it is important to dwell on this: how is it all arranged?
Can the other animals say goodbye or should the animal go directly for autopsy? What is the best way? Nowadays we know that animals have emotions too. Should we act on that as human beings? I think so myself. Do you also pay attention to the animals that have lived together for years, do you let the group also say goodbye? Do the zookeepers have enough opportunity to say good-bye to the animal? These are things that are not so pleasant and actually it is  the most tragic part of the whole profession. It is difficult and you have to be able to handle it or at least know where to go as a carer. There are also former carers who have worked with the animal for years and they might also like to  be informed of the death of the animal.
In parks, there are often regular season ticket holders who also know the animals through and through and so are some of the regular visitors. I think it's good to explain what happened, possibly also to assist them and as a carer you can also tell these people the fine stories that give them support as well.
I have now experienced that animals I had worked with intensively were eventually prepared at Naturalis in Leiden. It gave me a good feeling that they were also used for educational purposes after their death, precisely because these two animals had also come together as a couple to the Netherlands and I saw them both grow up together;  that gave me a lot of comfort and pride.

Coach for  Animals mainly gives hands-on coaching and advice, which you as a caretaker, but also as a zoo, really need to do better concerning the care of your animals and thereby improve animal welfare even more.

Have you become curious? Feel free to ask for more information.
Older animals need more care and after care!

Ouderdom bij dieren

​Dieren worden ouder en daar komen meerdere aspecten bij kijken. Bij veel dieren zie je dat een dier zich heel groot houdt en dit zou heel goed een overlevingsmechanisme kunnen zijn. Hierdoor zie je als verzorger niet altijd dat een dier er misschien slechter aan toe is dan het daadwerkelijk lijkt. Ik ken een dier dat vaak met haar bek in een waterstraal zit. Je zou kunnen zeggen dat ze dat leuk of lekker vindt, maar als ik goed kijk naar het dier zou ik eerder zeggen dat zij last van haar gebit heeft. Het is een indicator voor mij dat zij last heeft van haar tanden (zover zij die nog heeft). Zo te kijken komt doordat ik paar jaar geleden op een seminar was van Sabrina Brando van Animal Concepts, en daar een filmpje zag over een ijsbeer die hetzelfde deed bij een waterval. Toen het dier overleed, kwam bij de autopsie naar voren dat er een groot abces in zijn kaak zat. Dit deed mij denken dat wat je ziet niet altijd is wat lijkt te zijn. Kijk verder, denk niet te zwart-wit. Dit is overigens niet alleen bij oudere dieren zo. Dit kan net zo goed ook bij jongere dieren zijn natuurlijk.
Als je ziet dat een dier erg aan het lijden is wat doen ze dan in jouw dierenpark?
Euthanasie: hoe wordt die beslissing genomen? Wie zijn wij om te gaan beslissen over de dood van een dier? Maar als je ziet als een dier echt lijdt en je weet dat het leven niet beter gaat worden, is het soms beter om de keuze wel te maken om een dier te helpen en uit zijn lijden te verlossen.
Overlijdt een dier: wat dan? Zo zijn er vragen die opspelen, soms is het wel belangrijk om daarbij stil te staan: hoe is het allemaal geregeld? 
Mogen de andere dieren afscheid nemen of moet het dier direct mee voor autopsie? Wat is de beste manier? We weten ondertussen dat dieren ook emoties hebben, moeten we daar als mens op anticiperen? Ik denk zelf van wel. Dan kom je ook bij de soortgenoten die jarenlang samen hebben geleefd, laat je de soortgenoten ook afscheid nemen? Krijgen de dierverzorgers genoeg gelegenheid om goed afscheid te nemen van het dier? Het zijn dingen die niet zo prettig zijn en eigenlijk is het het rotste deel van het hele vak.  Het is lastig en je moet er wel tegen kunnen of in ieder geval weten waar je als verzorger terecht kunt. Misschien zijn er ook oud-verzorgers die jaren lang met het dier hebben gewerkt en die zouden het misschien ook prettig vinden om in ieder geval ingelicht te worden van het overlijden.
Er zijn in parken vaak vaste abonnementhouders die de dieren ook door en door kennen, maar dat geldt ook voor sommigen van de gewone bezoekers. Ik denk zelf dat het goed is om uit te leggen wat er gebeurd is, eventueel ook om hun bij te staan en als verzorger kun je deze mensen ook de fijne verhalen vertellen waardoor zij ook steun krijgen.
Ik heb nu meegemaakt dat dieren waar ik intensief mee gewerkt had uiteindelijk bij Naturalis in Leiden geprepareerd werden. Het gaf mij een goed gevoel dat zij ook na hun dood voor educatieve doeleinden gebruikt werden, juist ook omdat deze twee dieren ook nog eens samen als koppel naar Nederland waren gekomen en ik ze alle twee samen heb zien opgroeien; dat gaf mij enorm veel  troost en trots.
Coach for Animals geeft vooral praktijk-coaching en geeft advies, waar je als verzorger, maar ook als dierentuin echt wat aan hebt om de verzorging van je dieren nog beter uit te voeren en hierdoor het dierenwelzijn nog meer te verbeteren . 
Ben je nieuwsgierig geworden? Vraag gerust naar meer informatie.
oudere dieren geven meer zorg en nazorg!

Timing everything you do, an animal learns continuously.
​If an animal likes or finds it pleasant, the behavior that the animal exhibits at that time will probably be strengthened. The other day I was with a friend who wants to train her dog as a therapist dog. The little animal is just over puberty and gets very excited about a new visitor.  

So I was also greeted enthusiastically. Of course I was prepared because I don't like it when a dog jumps up to me too enthusiastically. Timing is important here. If I subconsciously pay attention to the animal and give it the  attention it wants, the dog will repeat this behavior (the dog sees attention as a reward). Instead I paid him no attention at all and I turned sideways and as a result the dog kept sat down quietly with me. On this I could reward the dog with attention. 

Responding at the right time is important. 

In my previous blogs I wrote about the fact that you subconsciously do things and that you need to become aware of them. Timing does play a role in that, as does awareness. But also the focus has to be on timing. 
If you have an animal whose eyes need eyedrops  you quickly tend to focus on the treatment of the eyes. But what does an animal or we ourselves do when we get something in our an eye? Right, you're going blink. That's a natural reaction, but if you're bridged at the time of the treatment (the signal for the animal that it's done well) you will stand a good chance that the animal will learn: with eyedrops I have to close my eyes. But if you wait for a moment with the bridge and the eyes stay open or open up again, the behavior remains  in place.

Timing, awareness, focus these are all aspects that have to do with each other and that need to be taken into account. 
Timing is an important aspect, is your timing too fast or too late then you get a different behavior than you want to have. 
Coach for  Animals mainly gives hands-on coaching and gives, where we as caretakers, but also as zoo, could really benefit from performing the care of your animals even better and thereby improve animal welfare even more.
Have you become curious? Feel free to ask for more information.
Time on time this time so we can help you;-)

Timing alles wat je doet , een dier leert continu.
Als een dier iets fijn, leuk of lekker vindt, zal het gedrag dat het dier op dat moment vertoont waarschijnlijk versterkt worden. Ik was laatst bij een vriendin die haar hond wil gaan gebruiken als therapeuthond. Het diertje was net over de pubertijd heen en is erg enthousiast naar nieuw bezoek toe. 
Ik werd dus ook enthousiast onthaald. Ik was natuurlijk voorbereid en vind zelf het niet fijn als een hond te enthousiast tegen me opspringt. De timing is hier belangrijk. Zou ik onbewust toch het dier aanhalen en de aandacht geven die de hond wil, dan zal de hond dit gedrag herhalen (de hond ziet die aandacht als beloning) in plaats daarvan gaf ik hem geen aandacht en draaide ik mij helemaal af en hierdoor bleef het hondje rustig bij me zitten. Hierop kon ik de hond juist belonen met aandacht. 
Op het juiste moment reageren is belangrijk. 


In mijn eerdere blogs schreef ik er al over dat je onbewust ook dingen doet en dat je je daar bewust van moet worden. Timing speelt daar wel een rol bij net als bewustwording. Maar ook de focus heeft met timing te maken. 
Als je een dier hebt waarvan de ogen gedruppeld moeten worden, heb je gauw de neiging om de focus op het druppelen van de ogen te hebben. Maar wat doet een dier of wij zelf als we iets in het oog krijgen? Juist, je gaat even knijpen met het oog. Dat is een natuurlijke reactie, maar als je op het moment van het druppelen bridged (het signaal voor het dier dat hij het goed heeft gedaan) heb je een grote kans dat het dier met het druppelen leert: ik moet mijn ogen dicht doen. Maar als je het even wacht met het bridgen en de ogen blijven open of gaan weer open, blijft de gedraging in stand. 
Timing, bewustwording, focus dit zijn allemaal aspecten die met elkaar te maken hebben en waar rekening mee gehouden moet worden. 

​Timing is een belangrijk aspect, time je te snel of te laat dan heb je een ander gedrag dan dat je wil hebben. 
Coach for Animals geeft vooral praktijk-coaching en geeft advies, waar je als verzorger, maar ook als dierentuin, echt wat aan hebt om de verzorging van je dieren nog beter uit te voeren en hierdoor het dierenwelzijn nog meer te verbeteren . 
Ben je nieuwsgierig geworden? Vraag gerust naar meer informatie.
Time deze keer op tijd zodat wij jullie kunnen helpen;-)

Clarity:
Years ago I had a moment of professional blindness and frustration arose in the animal; that frustration was my fault. I should have seen to it that there was no frustration: a hard lesson for me.
If there is frustration in an animal, it is often because things don't go the way the animal wants. During a training session, the problem is often that carers are not on a par in terms of ideas concerning training:  people that train and people that don't want to train.
​
If you don't train, you really always train, except you don't realize you're training.  Each animal living under human care is learning (see my previous blog about communication) every moment of the day. Perhaps unconsciously, but every moment the caregiver does something, an animal learns something. The training techniques do apply. know what you want to do with your animal and then only go to work with your animal or work in the housing. This provides clarity for the animal. Clarity towards your animal is important to provide certainty and a framework that the animal can adhere to and therefore feel comfortable and thus create a feeling of confidence towards the caretaker. If you have any doubts as a carer or are not yet sure what you want or how you want to do something, this is unclear to the animal. How can the animal understand what you meant if you're not sure yourself? It is so important to know what you want to do before you work with the animal. Sure, you may be working in a certain way and don't get it right. Stop that session and try without busying yourself with your animal and try to create clarity.  Ask yourself questions in order to get more clarity as to why something isn't working. 
As in my previous blog about communication it is there where we as caregivers use different signals for the animal, that frustration can arise. So we have to prevent that. Being on one line with the other carers is important in any case for the animals, If you disagree with each other as caretakers, find out what is being done in the same way. That is a better way than leaving things and later seeing the frustration coming back in your animal:  that's not what you want.Clarity to the animal is what it's all about.

Coach for Animals mainly gives ands-on coaching and gives advice, which, as a carer but also as a zoo, really benefit you to perform the care of your animals even better and  to  improve animal welfare even more.
Have you become curious? Feel free to ask for more information.
Is there any clarity about what is most wise to train or how to deal with your animals? we can help you

Duidelijkheid:
Jaren geleden had ik een moment van bedrijfsblindheid en er ontstond een frustratie bij het dier, die frustratie was mijn fout. ik had ervoor moeten zorgen dat die frustratie er niet was: het was een harde leerschool voor mij. 

​Als er frustratie bij een dier is, komt het vaak omdat er dingen niet gaan wat het dier zou willen. Maar bij een training is vaak het probleem dat verzorgers niet op een lijn zitten qua kijken naar een training, mensen die trainen en mensen die niet willen trainen. Als je niet traint, train je eigenlijk altijd, alleen heb je het niet door dat je traint. Elk dier dat onder menselijke zorg leeft leert (Zie mijn eerdere blog over communicatie) elk moment van de dag. Misschien onbewust, maar bij elk moment dat de verzorger iets doet, leert een dier iets. Hierbij zijn de trainingstechnieken wel van toepassing. weet wat je wil doen met je dier en ga dan pas met je dier aan het werk of in het verblijf. Dit geeft duidelijkheid voor het dier. Duidelijkheid naar je dier is belangrijk om zekerheid te bieden, kaders waar het dier zich aan kan vasthouden en daardoor zich prettig voelt en waardoor er ook een vertrouwen ontstaat naar de verzorger toe. Als je zelf als verzorger twijfelt of nog niet zeker weet wat je wil of hoe je iets wil aanpakken, dan is dit onduidelijk voor het dier. Hoe kan het dier begrijpen wat je bedoelt als jij het zelf niet zeker weet? Daarom is het zo belangrijk om zelf eerst alles goed te weten wat je wil gaan doen, voordat je aan het werk gaat met het dier. Tuurlijk kan het zijn dat je op een bepaalde manier bezig bent en het maar niet wil lukken. Stop even die sessie en ga zonder met je dier bezig te zijn proberen duidelijkheid te scheppen. Ga bij je zelf na om meer duidelijkheid te verkrijgen waarom iets niet gaat. 
Zoals in mijn eerdere blog over communicatie waar we als verzorgers verschillende tekens voor het dier gebruiken, dat daar juist frustratie kan ontstaan. Dat moeten we dus voorkomen. Op één lijn zitten als verzorgers is belangrijk in ieder geval voor de dieren, Mocht je niet eens zijn met elkaar als verzorgers, overleg dan wat er wel gedaan wordt op dezelfde manier. Het is verstandiger dan om dingen te laten dan later de frustratie terug te zien bij je dier: dat is niet wat je wil.
Duidelijkheid naar het dier daar gaat het om.

Coach for Animals geeft vooral praktijk-coaching en geeft advies, waar je als verzorger maar ook als dierentuin echt wat aan hebt om de verzorging van je dieren nog beter uit te voeren en om het dierenwelzijn nog meer te verbeteren . 

​Ben je nieuwsgierig geworden? Vraag gerust naar meer informatie.
is er onduidelijkheid wat het verstandigst is om te trainen of hoe om te gaan met je dieren? wij kunnen jullie helpen

Communication
There are more possibilities of communication with your animal than you may think. Even if you think you're not communicating with your animal, then you're wrong. Each contact is a kind of communication, if you are around, you communicate, maybe not verbally but certainly non-verbally. In my previous blogs I also told about it,  but it's also an important point which many caregivers don't always get.
Your non-verbal communication affects how the animals are.
​But there is also a way to energize, which is also a way of communication.
If you are playful with your animal you give it a certain amount of energy. It is a feeling dat very nice and also nice to do: it not only releases endorphins with the animal but also with us as caretakers. If you play with the animal a lot, the animal gets to know you and you get to know the animal and this will make it easier to communicate. It's true that if you have confidence in the animal the animal will look at you in a positive way.
Play can be done in different ways, if the animal is not used to playing and you want to do this with your animal, then build it up slowly, otherwise you could scare the it and make it anxious, something  you don't want. It's all about building trust.
Is the game going to be fun, you will see that the body language is also different.
I had not worked with Stellers sea lions for a while and came back to work intensively with these very special animals. One animal was a bit more distant with me and ate less because of that. I started working and playing with it more intensively and over time I noticed that the animal trusted me. It was really so nice to see that it had a positive impact on the animal, but certainly also for the caretaker.

If an animal has learned to do a behaviour on signals, then you also are communicating with it. If many caretakers are working with the animal the signal may alter in the course of time without you noticing. If an animal get a different signal too often it may cause confusion in the animal, which in its turn cases frustration.
It is therefore important that signals for behaviour are always the same for everyone.
It may also be that there are behaviours that we do not know but that an animal has taught itself. If we as caretakers do not realize this, there can also produce uncertainty.
Coach for Animals mainly gives hands-on coaching and gives advice, which, as a carer but also as a zoo, really benefit you to perform the care of your animals even better and  to  improve animal welfare even more.

Have you become curious? Feel free to ask for more information.
We are happy to see how we can improve communication with your animals!

Communicatie
Er zijn meer mogelijkheden van communicatie met je dier dan je denkt, zelfs als je denkt dat je niet communiceert met je dier, dan heb je het mis. Elk contact is een soort communicatie, als je in de buurt bent, communiceer je, misschien niet verbaal maar zeker non-verbaal. In mijn eerdere blogs vertel ik er ook over, maar het is ook een belangrijk punt dat veel verzorgers niet altijd door hebben.
Je non-verbale communicatie heeft invloed op hoe de dieren kunnen zijn.
Maar er is ook een manier om energie te geven, dat is ook een manier van communicatie.
Als je speels bent naar je dier geef je een bepaalde energie aan je dieren, het is een gevoel dat erg leuk en fijn is om te doen: het maakt niet alleen bij het dier endorfine los maar ook bij ons als verzorgers. Als je lekker met het dier veel speelt, leert het dier jou kennen en jij het dier en hierdoor gaat communiceren ook makkelijker. Natuurlijk is het zo als je vertrouwen hebt van het dier dat het dier op een positieve manier naar je kijkt. en daardoor de communicatie beter wordt.
Spelen kan op verschillende manieren, als het dier het spelen niet gewend is en je wilt dit gaan doen met je dier, bouw dit dan langzaam op, anders zou je het dier kunnen laten schrikken en juist angstig maken, iets wat je niet wil. Het gaat erom dat je vertrouwen opbouwt.
Gaat het spel leuk, zul je zien dat de lichaamstaal ook anders is.
​Ik had een tijd niet meer met de Stellers zeeleeuwen gewerkt en kwam weer intensief te werken met deze heel bijzondere dieren. Een dier was bij mij wat afstandelijker en at daar toen ook minder fijn door. Ik ben wat intensiever met hem gaan werken en spelen en in de  loop van tijd merkte ik dat het dier mij vertrouwde. Het was echt zo mooi om te zien dat het een positieve invloed heeft bij het dier, maar zeker ook voor de verzorger.

Als een dier geleerd heeft om een gedraging op teken te doen, dan communiceer je ook met je dier. als er met veel verzorgers gewerkt word , dan kan het teken loop der tijd verandert worden zorder dat je het door hebt. als het dier te vaak een ander teken krijgt kan het zijn dat er onduidelijkheid ontstaat bij het dier wat frustratie kan veroorzaken.
daarom is het belangrijk dat tekens van gedragingen altijd het zelfde is bij iedereen.
Het kan ook zijn dat er gedragingen zijn die wij niet kennen maar dat een dier dat zelf heeft aangeleerd. Als we als verzorgers dit niet door hebben, kan er ook onduidelijkheid ontstaan. 

​Coach for Animals geeft vooral praktijk-coaching en geeft advies, waar je als verzorger maar ook als dierentuin echt wat aan hebt om de verzorging van je dieren nog beter uit te voeren en om het dierenwelzijn nog meer te verbeteren . 

Ben je nieuwsgierig geworden? Vraag gerust naar meer informatie.
Wij kijken graag mee hoe we de communicatie met je dieren kunnen verbeteren!

Information and learning from your animal,
In my earlier blog I wrote about the choices animals make. This information tells you what the bond is like between you and the animal. But also what you still have to do to get something done. 
Animals continuously provide information that can be valuable in understanding them.  
A pitfall is that the interpretation thereof is not always correct. Be aware of that. In my previous blogs you could read a lot about that.
Body language is an important element and it is good to know what each behaviour means. Try to gather as much information as possible before interpreting the animal's  condition.
Way of looking at the animal; the way of looking tells you a lot about the animal, If the animal is anxious then many of them have wide eyes and even often in combination  with other behaviour.
Animals tend to look away if they don't want to do something or don't like it, this is just a small clue, but it is clear behaviour that you can easily observe. There are also small behaviours that we as caretakers find difficult to spot, but if we don't see them, we can often see it in the other animals of the group. The group the animal  
lives will a bit sooner spot certain behaviour than we do as non-animals.
​That's why it's also important to have a good overview of the overall group; a helicopter-view.

You can get a lot information out of the animal body posture; this is true for the whole of the posture.
As a caretaker you can have influence (see my blog on your unconscious) and if you are aware of it, you may be able to interpret behaviour.
Observe your animal all the time, know why the animal does something. If an animal does not want to do something, it may be that the animal is anxious or unsure of something. That is information on which you may anticipate. Ifyou work with the animal every day, it is easier and faster to understand the animal, but if you only take care of the animal every now and then it is also possible, only it will take more time. Always keep your eyes open so that even though you don't work with the animal often you still get the right information from and give to the animal.

Coach for Animals mainly gives hand-on coaching and gives advice, which, as a carer but also as a zoo, really benefit you to perform the care of your animals even better and to  improve animal welfare even more.

Have you become curious? Feel free to ask for more information.
information about the animal often knows the carer himself but we can get more out of it!

Informatie en leren van je dier, 
In mijn eerdere blog schreef ik over de keuzes die dieren maken. Deze informatie vertelt jou hoe de band is tussen jou en het dier . Maar ook wat je nog moet doen om iets voor elkaar te krijgen. 
Dieren geven continu informatie die waardevol kan zijn om ze te kunnen begrijpen.
Een valkuil is wel de interpretatie ervan niet altijd hoeft te kloppen. Wees je daar bewust van. in mijn eerdere blogs kon je veel daarover lezen.
Lichaamstaal is een belangrijk element en het is goed om te weten wat elk gedrag betekent. Probeer zoveel mogelijk informatie te verzamelen voordat je gaat interpreteren wat de toestand van het dier is.
Manier van kijken van het dier; de manier van kijken zegt veel over het dier, 
Is het dier angstig dan hebben veel dieren grote ogen en dat zelfs vaak in combinatie met ander gedrag.
Dieren hebben gauw de neiging om weg te kijken als ze iets niet willen of niet fijn vinden, dit is maar een kleine aanwijzing, maar duidelijk gedrag dat je makkelijk ziet. Er zijn ook heel kleine gedragingen die wij als verzorgers bijna niet zien, maar als wij ze niet zien, kunnen we het vaak wel zien bij de andere dieren. De groep waar het dier in leeft, heeft iets eerder door dan wij als niet soortgenoten.
Daarom is het ook belangrijk om een goed overzicht te hebben van de totale groep met een helikopter-view.
Uit de houding van het dier kun je veel halen; dit geldt voor de gehele lichaamshouding. 
Als verzorger kun je invloed hebben (zie blog over je onbewuste) en als je daar bewust van bent, kun je het beste het gedrag interpreteren.
Kijk continu naar je dier, weet waarom het dier iets doet. Als een dier iets niet wil doen dan kan het zijn dat het dier angstig is of ergens niet zeker van is. Dat is informatie waar je goed op kunt anticiperen. Als je dagelijks met het dier werkt, is het makkelijk en sneller om het dier te begrijpen, maar als je maar af en toe het dier verzorgt dan is het ook mogelijk, alleen gaat het meer tijd kosten. Kijk daar altijd naar zodat je ondanks dat je niet vaak met het dier werkt je toch de juiste informatie krijgt en geeft aan het dier.
Coach for Animals geeft vooral praktijk-coaching en geeft advies, waar je als verzorger maar ook als dierentuin echt wat aan hebt om de verzorging van je dieren nog beter uit te voeren en om het dierenwelzijn nog meer te verbeteren . 
Ben je nieuwsgierig geworden? Vraag gerust naar meer informatie.
 informatie over het dier weet de verzorger vaak zelf wel maar wij kunnen er meer uit halen!

Dealing with animals:
There are many people who are against zoos and keeping animals in large numbers. There's something to be said about everything. I’d like to stick to animal behaviour and therefore also to the behaviour of humans towards animals.
For horse lovers- and that's a large group of people that they often think that horses – real escape animals – can only be trained through negative reinforcement. My view is that using offensive treatment is not the best way and that if it is used by people it is sheer ignorance.
And that is exactly the point: many people want to be right and think they know better.  As animal coach I make sure that I stay up to date of the latest insights and developments in the field of behaviour. I don't think you're ever too young to learn and always have to keep an open mind for someone else's story. I like to listen to it. I therefore believe that a lot needs to be changed in terms of dealing with many of the animal species.
Fortunately, this change took place regarding dogs years ago, but unfortunately there is still a group that uses those offensive treatments by means of  shock bands, slip chains, etc.
With horses, that change has not yet been put in motion and there are only a few individuals who are train their horses in a positive way.
The large organizations have yet to make that change. It would be nice if they were prepared to learn using a different training method.  
A while ago I posted a video on Facebook where we clearly show that we can train by means of trust and that there is no need to get animals to work for you by coercion. Trust is an important element of animal welfare: the manner in which we as humans deal with animals affects it greatly.
I assume that every human being considers the welfare of their animals important. That's why it's important that people are well informed about the possibilities and what the latest insights. 
The experience of Coach for Animals is first of all gained with marine mammals, but is widely oriented and therefore open to the way in which animal species are trained.
The training techniques remain the same however, there are many techniques that can be used and which ones should you use.

In addition to the training techniques, there are many elements that you have to take into account, such as animal behaviour, mood, environment, non-verbal communication of trainer and animal.
Do you as a zookeeper feel the need to do it in a different way, but you don't know how to handle it?
Coach for Animals mainly gives hands-on coaching and advice, which, as a carer but also as a zoo, really benefit you to perform the care of your animals even better and to improve animal welfare even more.

Have you become curious? Feel free to ask for more information.
Dealing with animals can always be improved, we are happy to help you!

Omgang met dieren:


Er zijn veel mensen die tegen dierentuinen en het houden van dieren in grote aantallen zijn. Overal is er wel wat over te zeggen. Ik hou me graag nu even bij het gedrag van de dieren en dus ook over het gedrag van mensen naar dieren.
Voor paarden liefhebbers, en dat is een grote groep mensen geldt dat zij vaak vinden dat paarden – echte vluchtdieren -  alleen maar getraind kunnen worden door middel van negatieve bekrachtiging. Mijn mening is dat het gebruiken van offensieve handelingen niet de beste manier is en dat als het door mensen gebruikt wordt, dit uit onwetendheid gebeurt. 

Daar heb je meteen het punt dat veel mensen graag gelijk willen hebben en dat ze het allemaal beter weten. Als Animal Coach zorg ik ervoor dat ik regelmatig op de hoogte blijf van de laatste inzichten en ontwikkelingen op het gebied van gedrag. Ik vind dat je nooit te jong bent om te leren en altijd open moet staan voor het verhaal van een ander. ik hoor het graag aan. Ik ben dus wel van mening dat er veel veranderd moet worden op het gebied van omgang met veel diersoorten.
Bij honden heeft die verandering gelukkig al jaren geleden plaatsgevonden, maar helaas is er nog steeds een groep die die offensieve handelingen gebruiken door middel van schokbanden, slipkettingen, etc. 
Bij paarden is die verandering nog niet geheel op gang, er zijn maar een paar individuen die hun paarden op een positieve manier aan het trainen zijn.

De grote organisaties moeten die omslag nog gaan maken. Het zou mooi zijn als zij open zouden staan om een andere trainingsmethode te leren gebruiken.
Een tijd geleden heb ik een video gepost op Facebook waar we duidelijk laten zien dat we door middel van vertrouwen kunnen trainen en dat het niet nodig is om voor je te laten werken door dwang. Vertrouwen is een belangrijk element van dierenwelzijn: hoe wij als mensen met dieren omgaan, heeft een erg grote invloed daarop.
Ik ga ervanuit dat elk mens het welzijn van hun dieren belangrijk vindt. Daarom is het belangrijk dat mensen goed worden geïnformeerd over wat de mogelijkheden zijn en wat de nieuwste inzichten zijn. 

De ervaring van Coach for Animals ligt vooral bij zeezoogdieren, maar men heeft zich breed georiënteerd en staat daardoor open voor hoe andere diersoorten getraind worden. 
De trainingstechnieken blijven dezelfde, alleen zijn er zoveel technieken die gebruikt kunnen worden en welke gebruik je dan.
Naast de trainingstechnieken zijn er veel elementen waar je rekening mee moet houden, zoals gedrag van het dier, stemming , omgeving, non-verbale communicatie van trainer en dier. 
Heb je als dierverzorger de behoefte om het op een andere manier te kunnen doen maar je weet niet hoe je het aan moet pakken?
Coach for Animals geeft vooral praktijk-coaching en geeft advies, waar je als verzorger maar ook als dierentuin echt wat aan hebt om de verzorging van je dieren nog beter uit te voeren en om het dierenwelzijn nog meer te verbeteren . 

Ben je nieuwsgierig geworden? Vraag gerust naar meer informatie.
 Het omgaan met dieren kan altijd verbeterd worden, wij helpen je graag!